Bye England
Blijf op de hoogte en volg Jildou
08 Juni 2013 | Verenigd Koninkrijk, Fleetwood
Het is 8 juni 2013 en we weten allemaal wat dat betekent: morgen kom ik thuis! Hiep hiep hoera.
Afgelopen week is er niet bijzonder veel gebeurd. Ik heb een examen gedaan, we zijn uiteten geweest bij Nando's en heb afscheid genomen van de meeste mensen die ik hier heb leren kennen.
Het verbaast mij nog steeds dat 10 maanden zo snel hebben kunnen gaan. Ken je dat gevoel, dat je in slaap valt, een fantastische droom hebt en dan 8 uur later wakker wordt met het gevoel dat er maar 5 minuten voorbij zijn gegaan? Dat is hoe ik mij voel. Ik ben 10 maanden geleden in slaap gevallen, heb de droom van mijn leven gehad en ben zojuist wakker geworden. Een droom met ontzettend veel hoogtepunten, en niemand kan mij ooit nog deze ervaring afpakken. Ik heb verschrikkelijk veel geleerd en kan alleen maar zeggen dat ik extreem dankbaar ben dat ik deze kans heb gekregen, ook al ging niet alles van z'n leien dakje vanaf het begin. Ik ben zo blij dat ik al deze mensen heb mogen ontmoeten en ik zal dit jaar nooit vergeten.
En nu is deze ervaring over. Morgen ga ik weer naar huis, en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nog niet helemaal besef. Ik weet dat ik morgen thuis kom, maar ik realiseer me niet dat ik alles wat ik hier heb ook weer achter moet laten. Alles wat hier mijn leventje was, laat ik achter, en ik ga proberen mijn leventje in Nederland weer op te pakken. Vreemd, eng, maar op een positieve manier spannend.
Natuurlijk kijk ik verschrikkelijk uit naar naar huis komen. Nederlandse nuchterheid, fietsen en frikandellen. Dat zal me weinig tijd kosten om weer aan te wennen, en ik heb genoeg mensen om me heen die me af zullen leiden.
Ik ga Rea en Sylvia ontzettend missen. Ze voelen als echte familie nu en het doet pijn om ze achter te laten. De pijn wordt echter verzacht doordat ik weet dat ik ze volgend jaar weer zal zien als ik hier weer een bezoekje breng. Tot die tijd zal ik proberen met ze te skypen, mailen, facebook, whatever it takes to stay in touch.
Ik ga de rest van vandaag doorbrengen met Rea en genieten van het strand, en dan zie/spreek ik jullie gauw!
P.S Bedankt iedereen die mijn blog leest en reacties achterlaat, dat waardeer ik echt ontzettend!
xxxxxxx
Afgelopen week is er niet bijzonder veel gebeurd. Ik heb een examen gedaan, we zijn uiteten geweest bij Nando's en heb afscheid genomen van de meeste mensen die ik hier heb leren kennen.
Het verbaast mij nog steeds dat 10 maanden zo snel hebben kunnen gaan. Ken je dat gevoel, dat je in slaap valt, een fantastische droom hebt en dan 8 uur later wakker wordt met het gevoel dat er maar 5 minuten voorbij zijn gegaan? Dat is hoe ik mij voel. Ik ben 10 maanden geleden in slaap gevallen, heb de droom van mijn leven gehad en ben zojuist wakker geworden. Een droom met ontzettend veel hoogtepunten, en niemand kan mij ooit nog deze ervaring afpakken. Ik heb verschrikkelijk veel geleerd en kan alleen maar zeggen dat ik extreem dankbaar ben dat ik deze kans heb gekregen, ook al ging niet alles van z'n leien dakje vanaf het begin. Ik ben zo blij dat ik al deze mensen heb mogen ontmoeten en ik zal dit jaar nooit vergeten.
En nu is deze ervaring over. Morgen ga ik weer naar huis, en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nog niet helemaal besef. Ik weet dat ik morgen thuis kom, maar ik realiseer me niet dat ik alles wat ik hier heb ook weer achter moet laten. Alles wat hier mijn leventje was, laat ik achter, en ik ga proberen mijn leventje in Nederland weer op te pakken. Vreemd, eng, maar op een positieve manier spannend.
Natuurlijk kijk ik verschrikkelijk uit naar naar huis komen. Nederlandse nuchterheid, fietsen en frikandellen. Dat zal me weinig tijd kosten om weer aan te wennen, en ik heb genoeg mensen om me heen die me af zullen leiden.
Ik ga Rea en Sylvia ontzettend missen. Ze voelen als echte familie nu en het doet pijn om ze achter te laten. De pijn wordt echter verzacht doordat ik weet dat ik ze volgend jaar weer zal zien als ik hier weer een bezoekje breng. Tot die tijd zal ik proberen met ze te skypen, mailen, facebook, whatever it takes to stay in touch.
Ik ga de rest van vandaag doorbrengen met Rea en genieten van het strand, en dan zie/spreek ik jullie gauw!
P.S Bedankt iedereen die mijn blog leest en reacties achterlaat, dat waardeer ik echt ontzettend!
xxxxxxx
-
09 Juni 2013 - 17:42
Frank Ripmeester:
Dag Jildou, wat een mooie omschrijving van je leven in Engeland. Gelukkig heb je er van genoten en er vele mooie herinneringen aan over gehouden. Het was erg leuk om je (onregelmatige) vefhalen te lezen. Je weet dat je van harte welkom bent om op school te vertellen hoe het was. Ik wens je een hele fij e thuiskomst en laat je maar lekker verwennen door iedereen die je gemist heeft.
Groeten,
Meneer Ripmeester
-
09 Juni 2013 - 17:42
Frank Ripmeester:
Dag Jildou, wat een mooie omschrijving van je leven in Engeland. Gelukkig heb je er van genoten en er vele mooie herinneringen aan over gehouden. Het was erg leuk om je (onregelmatige) vefhalen te lezen. Je weet dat je van harte welkom bent om op school te vertellen hoe het was. Ik wens je een hele fij e thuiskomst en laat je maar lekker verwennen door iedereen die je gemist heeft.
Groeten,
Meneer Ripmeester
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
